کرمانشاە «کرماشان»- تاقبستان«تاقوهسان» |
کرمانشاه«کرماشان»- تاقبستان«تاقوهسان»
- - -
داریوش یکم هخامنشی:
«اهورامزدا این کشور را بپاید از سپاه دشمن، از خشکسالی و از دروغ به این کشور نیاید نه سپاه دشمن، نه خشکسالی و نه دروغ. این را من از اهورامزدا و خدایان خاندان شاهی خواهانم. اهورامزدا و خدایان خاندان شاهی این بخشش را بهره من سازند.»
کرمانشاه«کرماشان»- تاقبستان«تاقوهسان»
- - -
با اشک چشمها زمین خشکیدەی سراب تاقبستان«سهراو تاقوهسان» را سیراب کنیم!
ایران سرزمینی است که بیشتر نواحی آن دارای آب و هوای گرم و خشک است و سطح وسیعی از آن کویری است، و به همین خاطر برای حفظ تعادل و توازن زیست محیطی خود نیازمند مدیریت خردمندانهای میباشد. توانائی همان آگاهی است، و تواناترین مردمان آنهائی هستند که آگاهانه قابلیتهای خود را بشناسند. ظرفیت کشت و کال محدود است و بایستی بدرستی مدیریت شود، و البته باید بپذیریم که هیچگاه ما نخواهیم توانست در جهان به عنوان یکی از صادر کنندگان فراوردەهای کشاورزی عرض اندام کنیم. خودکفائی در کشاورزی نیز آرزوئی غیر واقع بینانه است، و تنها می توانیم امیدوار باشیم در صورت کنترل جمعیت بخش عمدهای از نیاز داخلی به محصولات کشاورزی را برآورده نمائیم. به باور اینجانب توانمندی زمینهای کشاورزی ایران برای جمعیتی در حدود 30-40 میلیون نفر کفایت میکند، و بکارگیری این زمینها برای جمعیتی بیش از آن، خشکی و کم آبی را در پی خواهد داشت، و ایران ما به بیابانی خشک و بیحاصل تبدیل خواهد شد. پس اگر خردمندانه و واقع بینانه به توانائی طبیعی و انسانی این سرزمین نگاه کنیم هرگز تلاش بیهوده نخواهیم کرد تا برای رفع نیاز غذائی جمعیت افسارگسیختهی خود بی رویه چاههای عمیق بزنیم و آخرین قطرات آب سفرههای زیر زمینی را بیرون بکشیم.
بسیار غمانگیز است که هر از گاهی شاهد خُشک شدن چشمهها و سرابهائی میشویم که جایگاه گردآمدن هزاران سالهی مردمان و ایجاد اولین آبادیها و شهرها بودهاند.
... و اینک سراب باستانی تاقبستان«سهراو تاقوهسان» نیز خشک شد و بایستی بر زمین خشک آن گریست و با اشک چشمانمان آن را سیراب کرد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر