کرماشان- کوهستان داله هو- سراو سیاوانه«نه ره کانی»!
شعری در وصف ارجمندی سَراب و چشمه از جناب مهندس فریدون سهرابی:
(((سه راو)))
هه زاران سه لام و هه زاران دورود
وه روح سوهراب ئی شعره سورود
«آب را گِل نكنيم ... در فرودست انگار، کفتری می‌خورد آب.
یا که در بیشه دور، سَیره‌یی پَر می‌شوید.
یا در آبادی، کوزه‌یی پُر می‌گردد.
آب را گِل نکنیم ... »
دوسان سه راوان نه که یم گل ئالود
چه ندین گیان داران له و آوه به ن سود
که وتر و قومری، که وک سه ر کوان
بولبول و سه یره، ده سته ی آهوان
شاید ده وریشی شاید فه قیری
شاید اوفتاده ی زه مین گیری
شاید گول ئه ندامیک یه کوزه وه شان
قه ده م ره نجه که ی بای وه سه ر سه راوان
شاید ده وریشی وه گه رد لوقمه ی نان
جورعه ی له ی آوه بکه ی نوش گیان
زانین ئه را ئابادی بان ده س
شیر و ماس و که ره یان فه ره س
گاو و گوسفندانی له ی آوه مه یل که ن
تو را وه خودا ئی آوه ئالوده مه که ن
گول و گیاهان ره نگین له باغات
له ی آوه نوشینه تا بینه س ئاباد
ئه وان له کناری خاص زانن چه بکه ن
چجوری سه راویان گل ئالود نه که ن
ئیمه گشت بایست جور ئه وان بکه یم
احترام کانی و ئاو حورمه تی حفظ بکه یم
قه سه م وه هانی تا اله ی ئاوان
په ند سوهراب ئاویز که م وه دل و گیان
سوهرابی قه یر زان کانی و ئاوان
گل ئالود ناکه ی ئاو له سه راوان
با تشکر از زحمتات جناب بابایی عزیز و بزرگوار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر