۱۳۹۲ بهمن ۲۹, سه‌شنبه

زادگاه من: سه ر پیلی زهاو!

زادگاه من: سه ر پیلی زهاو!

دوست داشتن زادگاه خود، همان دوست داشتن بُن و سرچشمه ی زندگی، و همان، دوست داشتن ِ خُدا و گیتی است.
واژه های «خاک» و «خا» و «خول» «خی» و «هاگ» و «اگ» و «اگو» و «حق» و... همگی از بُن واژه ای ساخته شده اند که بُن و سرچشمه بودن را در خود دارند. واژه ی «خول» از دو بُن واژه ی «خو» و «آل» ساخته شده است و به معنای «دانه و تُخم خُدا» است، و اگر ما خاک و سرزمینمان را دوست داریم- که البته نبایستی چنین دوست داشتنی در تضاد و تقابل با دوست داشتن و وجود و هویت دیگران قرار گیرد- در حقیقت، ما، بُن و سرچشمه ی زندگی خود را دوست داریم، و صدالبته که، چنین دوست داشتنی ارجمند است و سبب بقا و ماندگاری زندگی همگانی می شود.بیائیم خاک و شهر و استان و وطن خود را دوست داشته باشیم و چنین دوست داشتنی را به همه ی جهان هستی گُسترش دهیم...

 زادگاه من: سه ر پیلی زهاو!



با تشکر از دکتر کیخسرو بابایی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر