تیمور بانیارانی میفرماید:
داوودی بهشهر
مورغی دیم نه زیل داوودی بهشهر
ئهلماس هژمهت بورهندهی دوو سهر
فهتات و فتوور فهتح فانی کهر
سه قالب یهک مهغز چل شهم یهک فهنهر
دو کان یهک کالا سه زهوج یهک بهشهر
تهیموورم تاووس موستهفام نه زیل
دیدهی شهکاکان پوشان پهردهی لیل
شون شهم وهستهن نه جامهی حهیاس
ئاخیز کهرد نه چهپ وهست نه تهخت راس
حهیدهرهن موسی رهمز ساحبکار
شهش زات نه سه زیل یهک جهسهد قهرار
سه دیده یهک دل سه زات یهک ئهنداز
تهیموور یار نهو دهم مهبو سهر ئهفراز
- - -
دیدگاهی آزاد و ناتمام:
تیمور بانیارانی در اینجا به بعضی از رمز و رازهای جهانبینی مُغان و آئین یارسان اشاره میکند. او با نام بردن از خود، در واقع، تصویربنیادی و فطری انسان را در این جهانبینی و آئین بازتاب میدهد. او اشاره میکند به تُخم و گوهر پنهان خُدا در هر جانی، که در خودجوئی انسان ، همچون مُرغی به پرواز در میآید و فروهر میشود. خُدا، شهباز پنهان جانهاست. خُدا، الماس وجود هر جانی است که در خودکاوی کشف و نمایان میشود و میدرخشد. زندگی در گیتی، در حقیقت، دُکانی برای خودجوئی و داد وستد چنین الماس پنهانی در وجود است. طاووس، پیکریابی خُدای رنگین کمانی است که رنگهای خود را در گیتی میافشاند، و با گسترش بُن و کان ِرنگین خود، گیتی را رنگین میکند. او همچنین به جهانبینی "سه تا یکتائی" یا "یَری تَنی" یا "سَهاکی" اشاره میکند که بُن و دانهی درخت گیتی و کیهان است ...
«شاد و خُرَّم و پیروز باشید»
کرمانشاه«کرماشان»- گهواره گوران«گاوارهی گوران»- ناحیهی کامران«ناوچهی کامران» سَد ِآزادی«بهندئاوی ئازادی» |
کرمانشاه«کرماشان»- گهواره گوران«گاوارهی گوران» چهرهی فصل پائیز در باغات گهواره ...! «چیرهی وهرزی پایز لهناو باخانی گاواره ...!» |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر